Van alle plasticafval dat we momenteel sorteren, recycleren we momenteel te weinig op de juiste manier (of zelfs helemaal niet). UGent-chemicus Sibel Ügdüler ontwikkelt methodes voor kwaliteitsvolle recyclage, die volgens haar de oplossing kunnen zijn voor een ernstig recyclageprobleem. De industrie kijkt geïnteresseerd toe.
De designwereld staat voor een revolutie: allerlei recycleerbare en biomaterialen maken hun intrede om minder duurzame materialen als plastic van de troon te stoten. Denk aan stoelen uit kurk, urnen uit mycelium of verlichtingsarmaturen van gemaaid gras.
Wat heeft de productie van staal te maken met de productie van visvoer? Als het van UGent’ers Myrsini Sakarika en Nele Ameloot afhangt: alles. Zij helpen namelijk CO₂ van staalproducent ArcelorMittal Belgium om te zetten in proteïnen, die op hun beurt kunnen dienen voor visvoer. Baanbrekend onderzoek, al moet er nog een en ander gefinetuned worden: “Vissen zijn nogal veeleisend als het op hun dieet aankomt.”
Stedelijke ondernemingen worstelen met plasticafval. Het vier landen overkoepelende PlastiCity-project zoekt praktische oplossingen om hun recyclagepercentage de hoogte in te jagen. UGent-ingenieur Gianni Vyncke helpt mee. “Het doel is: plastic recycleren tot duurzame producten voor de stad.”
De UGent verbruikt jaarlijks ongeveer 260 000 m³ water, waarvan momenteel 92% hoogkwalitatief leidingwater is. Daar moet verandering in komen en dat doen de UGent door middel van een circulair waterbeleid – en een breuk met traditionele techniek. Daarom staat er aan de Site Heymans sinds 12 mei 2021 een waterfiltratie-installatie die werkt op basis van moerasplanten en -bacteriën: een zogenaamde helofytenfilter.
Meer biodiversiteit op de UGent-campussen klinkt mooi op papier, maar om het te realiseren zijn er UGent’ers nodig die er hun schouders onder zetten. Of dat nu proffen of studenten zijn.
Er is maar één weg: alle fossiele brandstoffen afzweren. Als Europa die stap wil zetten, is verregaande en radicale samenwerking tussen de landen nodig. Die gaat zo ver dat ze hele activiteitensectoren onderling moeten ‘ruilen’, rekening houdende met de natuurlijke condities in de landen. Daarmee verwoordt professor Greet Maenhout één van de opvattingen die leeft in de faculteit Ingenieurswetenschappen en Architectuur van de UGent, gebaseerd op analyse van broeikasgassenuitstoot. En om dat te realiseren, moet de macht naar zij die het zullen moeten dragen: de jongeren.
Staat paling in ‘t groen straks niet meer op de menukaarten? Het zou zomaar eens kunnen, de glibberige vis is namelijk met uitsterven bedreigd. Reden genoeg voor UGent-onderzoeker Pieterjan Verhelst om in te grijpen. Hij zoekt manieren om de paling te redden: “De paling is deel van onze Vlaamse cultuur. Dat mogen we niet verloren laten gaan.”
Meer frequente milieurampen door de klimaatverandering, plant- en diersoorten die verdwijnen, ecosystemen die verstoord raken. Het zijn milieuproblemen, maar steeds vaker vormen ze een bedreiging voor de mensenrechten, zoals het recht op gezondheid of zelfs het recht op leven. Het roept de vraag op of het recht op een gezond leefmilieu eigenlijk een mensenrecht is.
Het beheer en transport van water en voedsel is één van de grootste obstakels voor een bemande reis naar Mars. Het is onmogelijk om al het nodige voedsel en drinken mee de ruimte in te schieten. Bio-ingenieur Jolien De Paepe ontwikkelt daarom een recyclagesysteem dat de urine van astronauten omzet in zowel schoon drinkwater als waardevolle voedingsstoffen.
