Marc Van Montagu, een van de grondleggers van de biotechnologie, schrijft een brief aan zijn 17-jarige zelf. Welke raad heeft hij voor de jonge Marc, die in oktober 1951 als knaap uit een Gentse arbeiderswijk zijn eerste stappen zet in de wetenschappelijke wereld?
Dear Marc,
Verder studeren of niet: die vraag heeft je nooit lang beziggehouden. Je krijgt van vader de kans om de stap te zetten. Niet vanzelfsprekend, nu ik erop terugblik. We zijn opgegroeid tussen de arbeiders uit de textielfabriek iets verderop. ’s Middags zie je ze vaak onder een stofwolk op de stoep zitten, met hun boterhammen. Studeer je niet, dan ga je naar ‘t fabriek.
En dan is er het inschrijvingsgeld. Studeren is niet goedkoop. 5.000 Belgische frank… Lenen is de enige optie, zeer tegen de zin van ons vader. Maar het zal lukken.
Nog niet zo lang geleden vroeg de apotheker uit de buurt: ‘Manneken, waarom heb jij die producten nodig?’ Toen je hem uitlegde dat je ze zou gebruiken in je zelfgemaakte labo op zolder, gierde hij het uit. De laatste jaren is je interesse voor scheikunde sterk gegroeid. Daar zit je leerkracht van het atheneum in Gent voor iets tussen. Hij liet je proeven van de organische scheikunde, op een moment dat nagenoeg niemand daarmee bezig was. Al zeker niet in onze contreien.
Het werd gezien als iets voor de toepassingen, niet voor serieus onderzoek. Vandaag denk ik daar helemaal anders over. Extracten maken van levende wezens, dat omschreven de Duitse handboeken in jouw tijd nog lacherig als ‘schmierchemie’ (slordige chemie, nvdr.). Maar jij bent geïntrigeerd door die organische scheikunde. En dus is chemie studeren eigenlijk je enige optie.
Het zal de opstap zijn naar biochemie. Daar ligt je toekomst. Tot op vandaag houdt het me in de ban en reis ik de wereld rond, om samen te werken met experts en bijzonder interessante mensen. De kennis die je vanaf nu zal opbouwen zal leiden tot de eerste succesvolle genetische modificatie van planten. Het zal het begin zijn van onze strijd voor de ecologie. En een strijd tegen misvattingen en foutieve informatie.
Maar eerst het grootste doel voor de komende vier jaar: zorgen dat je slaagt en afstudeert met minstens een onderscheiding. Het is een noodzakelijke stap om te doctoreren. En dat zal je willen doen. Je zal zoveel uitzonderlijke mensen ontmoeten die indruk op je maken, dat je zult popelen om aan de universiteit verder te gaan. En als je de namen ‘Jeff Schell’ en ‘Walter Fiers’ hoort, let dan extra goed op.
Ik raad je aan om je meteen bij zoveel mogelijk studentenverenigingen aan te sluiten. Op café gaan is te duur, maar de tonzittingen van de verenigingen zijn gratis. Het kost je enkel slaap. Thuiskomen ergens tussen middernacht en drie uur, en ‘s ochtends stipt om zeven uur aan de ontbijttafel, het zal pieken. Maar maak je geen zorgen, in sommige lessen zal je wat kunnen bijslapen.
Beste Marc, laat je verbazen door de dingen die je zal horen, zien en lezen en snuif zo veel mogelijk kennis op. Vergeet op hetzelfde moment ook niet te genieten. Er staat je een uitzonderlijke periode te wachten, manneken.
Hartelijk,
Marc
Lees ook
Steven Van Gucht schrijft een brief gericht aan zijn 18-jarige zelf
Steven Van Gucht schrijft een brief, gericht aan zijn 18-jarige zelf. Welke raad heeft hij voor de jongvolwassen Steven die twijfelt tussen geneeskunde en diergeneeskunde?
Lees ook
Van denken naar durven: over kansen grijpen en met kleine stapjes je leven veranderen
Stel: je wil iets veranderen in je leven. Stoppen met roken, vermageren, een andere job. Hoe pak je dat aan? “Denken is de eerste stap. Maar je moet vooral durven. Hoe? Door kansen te durven zien en grijpen, of door serendipiteit”, betoogt professor Ann Buysse en decaan van de faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen.
Eloïse en Emilie studeren hetzelfde als hun vader, maar wat was beter: vroeger of nu?
Wat als je net hetzelfde studeert als die ouders? Eloïse, Koenraad, Emilie en Lieven praten over het studentenleven van vroeger en nu.
Thomas keerde terug naar de universiteit om zijn job efficiënter te maken
Een diploma behalen is niet noodzakelijk het eindpunt van je studentenleven. Zelfs jaren nadat je afstudeerde, kan je onder het motto levenslang leren nieuwe opleidingen volgen. Zoals Thomas Peeters, die als verpleegkundige een ingenieursopleiding volgde.
Na de UGent volgt… de wereld
Als universiteit heeft de UGent een wereldwijd netwerk. Via internationale onderzoeksprojecten, samenwerkingsverbanden met andere universiteiten, uitwisselingsprogramma’s, ... En ook via heel wat alumni, die na hun studies uitgevlogen zijn.
