Het bijzondere en bevreemdende jaar 2020 nadert zijn einde. Tijd voor een stand van zaken. Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.
Ko Delforge zit in het laatste jaar middelbaar. Tijdens de extra tijd die dit jaar vrijkwam, liet ze haar creativiteit de vrije loop. Maar het beperkte sociale contact viel haar zwaar. Dat ving ze op door massa’s brieven te schrijven naar vrienden en familie. Kleine lichtpuntjes in een bijzonder jaar.
Wat betekende 2020 voor jou?
“Het zal misschien vreemd klinken, maar ergens kwam corona voor mij op een goed moment. Het was mijn eerste jaar in een nieuwe richting, met meer talen en minder wiskunde. Dat lag me een pak beter. Maar net daardoor werd ik opeens heel streng voor mezelf. Ik wist dat het dit keer wél haalbaar was om mijn doelen te halen. Dus op dat vlak was de rust welkom. Al was het online les volgen best zwaar, zeker voor wiskunde. Gelukkig hebben mijn leerkracht wiskunde dat goed opgevangen. Vooral met het feit dat het sociale leven wegviel, had ik het heel lastig. De liefde en affectie van vrienden en familie is erg belangrijk voor mij. Ik speel toneel, en ook dat viel weg. We hadden zoomsessies, maar de dynamiek en energie van zo’n groep, die vat je niet online. Elke vrijdag voelde ik dat opnieuw als een soort van leegte. Geen energie na het spelen, niet meer blijven kletsen na afloop van de les, niet nog snel iets gaan drinken samen,… De afstand went na een tijd, maar ik blijf het moeilijk vinden.”
Wat heb je dit jaar bereikt?
“Ik heb het gevoel dat ik op persoonlijk vlak veel bereikt heb. Door het thuisonderwijs kon ik mijn dagen helemaal zelf indelen, wat tijd opleverde. Bovendien kwam er ook veel tijd vrij tijdens het weekend. Normaal ren ik van hot naar her. We gaan vaak op restaurant, we bezoeken musea, weekendjes weg. Dat kon plots allemaal niet meer. In die gewonnen tijd heb ik heel wat hobby’s opgepikt, zoals haken, schilderen… Als ik maar creatief kon zijn. Ik ben ook brieven beginnen schrijven naar vrienden en familie. Daar kon ik uren mee bezig zijn. Mijn vriendinnen en ik propten vanalles in die enveloppen. Enkelbandjes, sudoku’s, zakjes lekkere thee.. Je kon het zo gek niet bedenken. Naast het veelvuldig bellen en sms’en, deed het deugd om van tijd tot tijd nog eens een echte brief te krijgen. Soms lees ik die brieven nog eens opnieuw. Dat doet nog steeds deugd.”
Het voorbije jaar was ongewoon, maar ook een jaar boordevol warmte. We steunden elkaar en deelden lief en leed. Dit is jouw kans om iedereen te bedanken die voor jou klaar stond. Niet zomaar, maar met jouw beste wensen virtueel geprojecteerd op de Boekentoren.
Op welke prestatie ben je het meest trots van het afgelopen jaar?
“Ik ben vooral fier op de relatie met mijn lief. We waren nog maar een paar maanden samen toen corona uitbrak. Dat was dus wel even wennen, want we konden elkaar lange tijd niet zien. Toen dat wel weer mocht, zagen we bijna enkel elkaar. Het heeft voor een speciale band gezorgd. Zonder corona hadden we elkaar misschien veel minder gezien, omdat we elk een drukke zomer hadden gepland. Die zomer werd plots een heel rustige, maar wel eentje met elkaar. Ik geloof dat we elkaar door deze periode hebben getrokken.”
Wat hoop je voor 2021?
“In juni word ik 18 en studeer ik af. Ik hoop dat ik dat in schoonheid kan doen, met al mijn vrienden en klasgenoten. En dat ik ze dan eens goed kan vastpakken. Ik hoop echt op een feestmaand, vol vreugde en met veel knuffels.”
Wat wil je meenemen naar 2021?
“Ik weet nog niet wat ik verder ga studeren, maar ik weet door corona en de daarbijhorende lockdowns wel dat ik iets creatiefs wil gaan doen. Ik ben geen persoon om de hele dag les te volgen en braaf te noteren. Wat het wordt, dat zie ik nog wel. Maar ik ben blij met dat inzicht.
Daarnaast zou ik het fijn vinden als ik de innerlijke rust die ik tijdens de lockdowns heb ervaren, kan meenemen in mijn dagelijkse leven. Eens school opnieuw was gestart in september, voelde ik al snel veel druk. Dus ik hoop dat ik leer om aan mezelf te denken, en voor rust kan zorgen in mijn eigen leven. En als laatste hoop ik dat brieven kan blijven sturen. Die mooie, kleine gebaren, zijn lichtpuntjes voor anderen en ongelofelijk belangrijk. Zeker nu.”
Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.
Lees ook
20 van 2020: Miglena schreef een dichtbundel die binnenkort wordt uitgegeven
Miglena Dikova-Milanova is docent Bulgaars aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte van de UGent. Ze is Bulgaarse van oorsprong, maar woont al sinds de jaren ‘90 in België. “Ik heb de natuur en mezelf herontdekt deze periode.”
20 van 2020: Alex kreeg een smartphone van zijn kinderen
Alex Verhegge studeerde in 1969 af aan de UGent in de rechten. Hij begon zijn carrière als advocaat en combineerde dat later met assistentschap aan de universiteit. Nadien werd hij magistraat en uiteindelijk werkte hij aan het parket-generaal bij het hof van beroep in Brussel, waar hij dit jaar verplicht met pensioen moest.
20 van 2020: Lennert droomt van een zorgeloze zomer vol feestjes
Lennert Camp zit in zijn derde bachelor Nederlands-Zweeds. Zijn keuze voor Zweeds lag al lang vast. Niet alleen omdat hij de Ikea een leuke winkel vindt, maar omdat hij tijdens reizen in Zweden ontdekte dat hij het hele land wel cool vindt.
20 van 2020: Kristien vindt videoconsultaties de uitvinding van het jaar
Kristien Lemaitre studeerde in 1998 af als arts aan de UGent en specialiseerde zich daarna tot psychiater. Na omzwervingen op spoeddiensten en ziekenhuisafdelingen overal in Vlaanderen schoolde ze zich bij tot psychotherapeut. Ze werkt in centra voor geestelijke gezondheidszorg en in een groepspraktijk.
