Zaterdag 3 oktober opende het GUM zijn deuren voor het grote publiek. Eindelijk. Zeven lange extra maanden hebben we erop moeten wachten. Toch zaten de medewerkers al die tijd niet stil, integendeel. Ook in de aanloop naar de openingsmaand viel er nog heel wat te gebeuren. Duik mee achter de schermen tijdens de vooravond van de grote opening.
Hectische dag
“Michaël, kan je even helpen?” Aan het woord is Marjan Doom, de directeur van het GUM. Ze staat naast een tafel vol museumstukken, met een camera van VTM op haar gericht. Marjan en Michaël willen vermijden dat de camera op de menselijke resten in het museum – want ja, die staan er ook tentoongesteld – gericht wordt. Het beleid van het museum laat dat niet toe. Maar een cameraman is soms al eens hongerig naar een sensationeel beeld. Michaël positioneert zich strategisch en het opzet blijkt geslaagd. “Een best hectisch dagje”, lacht Michaël tevreden.
Michaël is communicatieverantwoordelijke van het museum. Al de hele dag vliegt hij met arendsogen van de ene kant van het museum naar de andere. Alles moet piekfijn in orde zijn voor morgen. Want dan gaat de grote openingsmaand ein-de-lijk officieel van start.
Een half uurtje voor de cameraploeg van VTM arriveerde, was Marjan nog live te horen in het razendpopulaire Radio 2-programma De Madammen. Voor het interview geeft ze presentatrice Cathérine Vandoorne een gepersonaliseerde rondleiding. Cathérine hangt aan haar lippen terwijl Marjan enthousiast het ene weetje na het andere op haar afvuurt.
Work in progress
Nog snel plant het team een laatste overleg om de stand van zaken te overlopen. Dat gebeurt via videocall van thuis of op kantoor. Een museum is een work in progress, zo blijkt. Altijd valt er wel iets aan te passen. Zo is deze week in de kelder halsoverkop plaats geruimd voor een babyolifantje. Het prachtig opgezette beestje is een onderdeel van een familierondleiding. Maar de spots die het moeten oplichten, ontbreken nog. Een groepje medewerkers discussieert over de soort belichting en de grootte ervan. Wat zou het mooiste effect geven? Al snel hakken ze een knoop door. “Wie kan die spots halen?”, rondt publieksmedewerker Evelien de discussie af. Als een geoliede machine treedt het team in actie, en niet veel later staat het olifantje te blinken in de kelder.
Je merkt het niet, maar er is wel meer veranderd tijdens die laatste weken. “Wat je ziet in het museum is maar een topje van de ijsberg”, zegt Marjan. Zo was er een heuse reorganisatie nodig om het museum coronaproof te krijgen. “Om te beginnen hebben we ons reservatiesysteem moeten herbekijken”, licht Michaël toe. “Dat was een moeilijke puzzel: we vinden het belangrijk dat zoveel mogelijk mensen van het museum kunnen proeven, maar het moet natuurlijk op elk moment veilig blijven.” Dus werkten ze een systeem uit met timeslots. Je kan menu’s boeken: een vaste combinatie tussen een museumbezoek en een workshop, of à la carte een onderdeel kiezen. Op voorhand kies je het tijdstip van je bezoek.
Alle details moeten kloppen
Voor Willem, verantwoordelijke voor de uitbating van het GUM, was het een hele boterham om die online toepassingen klaar te stomen. “Het is pittig geweest”, beschrijft hij de voorbije weken. “Maar dat geldt voor iedereen van ons. Het zit hem in de details: alles moet er perfect uitzien voor de bezoekers. Niet alleen het museum zelf, maar ook het onthaal en de shop.”
Die shop zag er een dag eerder trouwens nog uit als een bouwwerf. Onthaalmedewerker Jo vult snel nog de voorraad boeken en affiches aan, en legt de speciaal voor het GUM ontworpen collecties mooi. Zoals lugubere T-shirts met afbeeldingen van insecten die ontbindende lijken lusten. Ze verwijzen naar een museumstuk: de ‘fauna der lijken’ groepeert die insectensoorten.
Met vallen en opstaan
De afgelopen maanden zijn niet altijd even makkelijk geweest voor de medewerkers van het museum. Amper een paar dagen voor de feestelijke opening in maart, ging het hele land in lockdown. Het GUM besliste een dag voor de lockdown om de opening uit te stellen. “Ik ga dat moment nooit vergeten”, vertelt Annelies, verantwoordelijke voor de educatieve werking van het GUM. “Marjan riep ons samen om het nieuws te vertellen. Allemaal beseften we dat het de beste beslissing was, maar toch. Iedereen zat er verslagen bij.” Ook Lyvia voelde het zo aan. Zij is wetenschappelijk medewerker bij het museum. Lyvia: “Tot op het allerlaatste moment geloofde ik dat het museum gewoon zou opengaan. En dan nog was ik er zeker van dat we in april zouden kunnen openen.”
Toch zijn ze snel weer recht gekrabbeld. Dat je veel leert uit vallen en opstaan: laat dat net hetgeen zijn waar het museum voor staat. De extra tijd is ten volle benut om hier en daar dingen te perfectioneren. Op de digitale schermen bij de museumstukken staat nu bijvoorbeeld heel wat meer te lezen. En elke bezoeker krijgt in een heldere tekst te lezen hoe je het museum het best bezoekt. Een soort handleiding, zeg maar. De dispensers met handgel zijn deze week nog vervangen door mooiere exemplaren die beter bij het interieur passen.
Eindelijk is het zover
Doorheen de wandelgangen van het museum hangt op de vooravond van de opening een voorzichtige zucht van opluchting in de lucht. Het is de overheersende emotie bij iedereen. Ook bij Annelies. “Toen ik zag dat de besmettingen weer sterk stijgen, dacht ik: ‘het is toch niet waar hé’.” Pas nu durft ze héél voorzichtig geloven dat het eindelijk écht zo ver is. Dat iedereen eindelijk in het hoofd van de wetenschapper mag kruipen.
En dat het museum er klaar voor is. Overal is over nagedacht. De puzzel van de museumstukken is niet alleen met een wetenschappelijke, maar ook met een esthetische blik gelegd. Het tapijt, de belichting en de inrichting zelf zorgen voor een uitzonderlijk gezellige sfeer. Hier komt je geest, ondanks de vele prikkels, tot rust.
Lees ook
De (onmogelijke) zoektocht naar de waarheid in het GUM
De waarheid is niet altijd zwart-wit. Iets is niet altijd waar of onwaar. Of is ook die stelling onwaar? De expo 'Wonderkamer van de WAARHEID' van GUM & Plantentuin (Gents Universiteitsmuseum) gaat dieper in op de complexiteit van waarheid.
Studenten draaien mee in het GUM
In het GUM helpt een groep van geëngageerde studenten uit verschillende opleidingen vrijwillig bij de werking van het museum. We spraken met Gabriella, Maxime en Evelyne van het Museum Student Team (MuST) over hoe zij hun schouders mee onder het GUM zetten.
Rita wou absoluut de Plantentuin in haar testament opnemen
Tien jaar geleden besliste Rita Carron om de UGent op te nemen in haar testament. Een beslissing waar ze nog geen seconde spijt van heeft gehad. Haar band met de UGent is sterk. Ze is twee keer per week aan de slag als vrijwilliger in de Plantentuin, waar ze zich verdiept in de biologie, haar levenslange passie.
Lente in de Plantentuin: deze planten staan nu in bloei
De Gentse Plantentuin is altijd de moeite waard om eens te bezoeken, maar met de eerste zonnige dagen komt de tuin helemaal tot leven. Deze zeven planten bewonder je beter zo snel mogelijk.
