Studies bepalen lang niet alles. Soms ligt je latere job volledig in het verlengde daarvan. Maar evengoed kom je ergens onverwacht terecht. Tom en Marie-Astrid studeerden allebei geneeskunde, maar wat is hun job vandaag?
Tom Holvoet - gastro-enteroloog aan het AZ Nikolaas en UZ Gent
“Het was altijd mijn droom om arts te worden, al van toen ik nog een kleuter was. Ik heb eigenlijk nooit iets anders overwogen. Op de middelbare school was ik zeer geïnteresseerd in wetenschappen en ook het sociale aspect van de job sprak mij aan. Na zeven jaar geneeskunde volgde ik twee jaar algemene interne geneeskunde. Voor ik verder specialiseerde als gastro-enteroloog doctoreerde ik nog vier jaar. Die specialisatiejaren zijn heel leerrijk, maar kunnen ook best zwaar zijn, met 80 urenweken en nachtwerk. Je moet echt gepassioneerd zijn om je daar doorheen te worstelen. Al is de uiteindelijke job een stuk aantrekkelijker, met meer vrijheid.
Ik deed tijdens mijn opleiding al ervaring op bij de dienst gastro-enterologie in Sint-Niklaas en Gent. Nu werk ik er een jaar als gastro-enteroloog. Naast consultaties doe ik kijkoperaties met een camera, die combinatie maakt mijn job heel gevarieerd. Als gastro-enteroloog onderzoek je heel wat organen (naast maag en darmen ook de lever en de alvleesklier), dus kom je in aanraking met veel verschillende aandoeningen. Daarvoor put ik nog steeds uit mijn algemene pathologievakken van vroeger. Vanuit mijn specialisatie zou ik verder kunnen evolueren naar spoedarts of in de farmaceutische industrie aan de slag kunnen. Zeker artsen met een wetenschappelijke achtergrond zijn daar fel gegeerd.”
Marie-Astrid Denys - Medical Affairs Manager bij Daiichi Sankyo
“Het is niet dat ik als kind al van geneeskunde droomde. Ik kende naast mijn huisarts ook geen artsen. Ik kwam uit een wetenschappelijke richting in het middelbaar en had ook interesse in bio-ingenieurswetenschappen, biotechnologie, chemie en fysica. Ik koos uiteindelijk voor geneeskunde omdat ik in die opleiding geen herbarium moest maken (lacht).
Na die zeven jaar geneeskunde startte ik de specialisatie urologie, die ik combineerde met een doctoraat. Maar ik begon steeds harder te twijfelen. Consultaties kostten me zeer veel energie en ik had het gevoel dat ik mijn leven niet meer in eigen handen had. Ik wou opnieuw zelf mijn agenda regelen en stapte over naar het farmaceutische bedrijf Daiichi Sankyo. In het medisch departement bereid ik er de lancering van nieuwe producten voor. Ik vraag experten om advies, coördineer productstudies en bekijk mogelijke samenwerkingen met artsen en beroepsverenigingen. Die afwisseling en het samenwerken in een team is fantastisch. De sector is enorm vernieuwend, ik leer voortdurend bij. De brede medische kennis uit mijn opleiding helpt me nu om me in te lezen in nieuwe domeinen.
Als je geneeskunde studeert gaat iedereen ervan uit dat je huisarts of specialist wordt, maar je hebt eigenlijk op elk moment de keuze om een andere richting in te slaan. Het is belangrijk dat je vooral doet wat je graag doet.”
Wil je meer weten over geneeskunde? Bekijk alle info over de opleiding op onze Studiekiezer.
Lees ook
Van de UGent naar Hollywood: deze drie alumni winnen een Academy Award
Op 23 februari liepen drie UGent-alumni over de rode loper in Hollywood om een prestigieuze award in ontvangst te nemen van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences, bekend van de Oscars.
Nina Mouton schrijft een brief gericht aan haar 18-jarige zelf
Nina Mouton schrijft een brief aan haar 18-jarige zelf. Welke raad heeft ze voor de jonge Nina uit Lokeren die haar eerste stappen zet richting professionele leven waarin ze zich zal ontpoppen als auteur, spreker en voorvechter van zelfzorg en mild ouderschap?
UGent'er voor het leven: waarom alumni van levensbelang zijn
Alumni spelen een niet te onderschatten rol in de werking van een universiteit. “De contacten zijn van groot belang, zowel op vlak van onderzoek, onderwijs, reputatie, talentmanagement,...”, vindt emeritus professor Kristiaan Versluys.
Zij keren terug naar de universiteit
Of je nu aan het begin of aan het einde van je loopbaan staat: bijleren kan altijd. Om op zoek te gaan naar ontbrekende puzzelstukken in je professionele kennis, of om dromen waar te maken na je pensioen. Inge en Charlotte vertellen het elk vanuit hun eigen perspectief.
