Al sinds 1975 delen Christa Plaisier en Monique Christiaens lief, leed en een passie voor kunst en cultuur. Samen reizen ze de wereld rond. Na 45 jaar levert dat niet alleen onvergetelijke verhalen op, maar ook een uitzonderlijke boekencollectie. Die schenken ze, samen met hun hele hebben en houden, na hun dood aan de Universiteit Gent.
Christa en Monique speelden al langer met het idee om een goed doel op te nemen in hun testament. Kinderen hebben ze niet. Nichtjes en neefjes wel, maar zij hebben zelf al een mooie spaarpot bij elkaar gespaard. En ze weigeren zich in de rol van suikertante te wringen. Daarom lieten ze een tijdje geleden een testament opstellen door de notaris. Christa en Monique vinden het vooral belangrijk om zelf te kunnen beslissen over hun bezittingen.
Monique: "Iedereen heeft zijn eigen interesses, en wij hebben niet per se dezelfde interesses als onze familie. Wij reizen heel graag. Dat is de reden waarom we zijn beginnen nadenken over een testament. Stel je voor dat ons tijdens een van die reizen iets overkomt. We willen niet dat onze bezittingen dan in handen komen van mensen die er helemaal geen voeling mee hebben."
Christa: "We willen absoluut voorkomen dat hier een bestelwagen voor de deur staat om onze inboedel zomaar mee te nemen. Wie weet waar alles dan terechtkomt."
Over het goede doel moesten ze niet lang nadenken.
Christa: "Ik heb jarenlang op de dienst Dermatologie in UZ Gent gewerkt. Ik zag er wat wetenschappelijk onderzoek teweegbrengt. Toen ik een aantal jaren geleden kanker kreeg, hoorde ik op de dienst Medische oncologie regelmatig vertellen over het belang van steun aan kankeronderzoek."
Weg van het geijkte pad
Monique: “Het moest absoluut een instelling zijn waar we honderd procent achter staan. De visie van de UGent sluit helemaal aan bij onze overtuigingen. Net als de Universiteit Gent bewandelen wij niet zomaar het geijkte pad. We vinden dat iedereen het recht heeft om te denken wat hij of zij wil en om te zijn hoe hij of zij is. De UGent heeft een brede en kritische kijk, en dat is exact hoe wij naar de wereld kijken.”
Om hun blik op de maatschappij open te houden, reizen Christa en Monique de wereld rond. De bestemming kiezen ze altijd op basis van een tentoonstelling of een kunstproject. En houden ze een unieke boekencollectie aan over. Bij elke tentoonstelling kopen ze een catalogus en brengen ze postkaarten mee. Dat alles naar de UGent gaat, stelt hen gerust.
Christa: “Onze boeken zullen onderzoek en onderwijs ondersteunen aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte. Het financiële deel van het legaat zal waarschijnlijk gaan naar dermatologisch en oncologisch onderzoek. Zo komt alles heel goed terecht."
Onschatbare collectie
Hendrik Defoort, collectiebeheerder van de Boekentoren, is vooral onder de indruk van hoe compleet hun ensemble is: “Wij krijgen bijna dagelijks boeken aangeboden. Uiteraard kan de UGent niet alles aannemen, en moeten we weloverwogen keuzes maken. De collectie van Monique en Christa is zeer uniek. Ze beschikken over een vrij volledige reeks van tentoonstellingscatalogi uit de hele wereld. Dat is vooral kunsthistorisch gezien erg interessant.”
Een van de boeken in hun boekenkast is de catalogus bij de tentoonstelling ‘Chambre d’amis’ uit 1986. Op een aantal plekken in Gent stelden mensen toen hun huiskamer open als tentoonstellingsruimte. In die tijd was dat een onwaarschijnlijk evenement. Toen de tentoonstelling afgelopen was, zou Jan Hoet alle onverkochte catalogi verbrand hebben. Daarom is zo’n catalogus zeer veel waard. “Eigenlijk is hun collectie onschatbaar. Het gaat ons niet om de marktwaarde, maar om de onderzoekswaarde. Hoewel ze niet oud zijn, zijn heel wat van de catalogi zonder meer erfgoedstukken.”
Lees ook
Biedt stoelgang een behandeling voor parkinson?
Een recente studie naar de ziekte van Parkinson toont aan dat een stoelgangtransplantatie een waardevolle nieuwe behandeling kan zijn. “Het biedt een potentieel veilige, doeltreffende en kostenefficiënte manier om de symptomen en de levenskwaliteit van miljoenen mensen te verbeteren. Een ‘bacteriepil’ zou de stoelgangtransplantatie misschien wel vervangen. Maar er is meer onderzoek nodig.”
Erfenis voor meer vrouwelijke wetenschappers
Vrouwen ontwikkelen en ontdekken al eeuwen baanbrekende dingen. Toch krijgen zij daar amper erkenning voor. Dat moet anders, vond een anonieme vrouwelijke wetenschapper. Ze schonk een deel van haar erfenis aan de onderzoeksgroep van professor Frank Verstraete met als doel vernieuwend onderzoek door vrouwen te stimuleren.
Een hart voor dieren en een olifantenvel: medewerkers van de Dierenkliniek over hun job
“Als ik een dier kan helpen beter te worden en het terug kan geven aan het baasje, is mijn dag goed”, klinkt het bij dierenartsassistente Stephanie Stockman en studente diergeneeskunde Fleur Manssens. “Maar het loopt niet altijd vrolijk af.”
De dierenkliniek renoveert om dezelfde topzorg voor honden en katten te kunnen blijven bieden
De gebouwen en het materiaal van de hospitalisatieafdeling van de Kliniek Kleine Huisdieren van de UGent zijn dringend aan vernieuwing toe.
