Studenten ontwerpen speciaal meubilair voor kinderen met autismespectrumstoornis

Studenten ontwerpen speciaal meubilair voor kinderen met autismespectrumstoornis

Als student werken aan een project dat ook echt gerealiseerd kan worden, is mooi. Als dat project ook nog eens mensen helpt, is het nog mooier. Samen met haar medestudenten burgerlijk ingenieur-architect ontwierp Kaat Janssens buitenmeubilair voor Kwadrant, een school voor kinderen met autismespectrumstoornissen (ASS).

Twee van hun ontwerpen staan nu op de buitenruimte van de school Kwadrant. Overprikkelde leerlingen komen tot rust op het meubel “sitting together apart”. Het team van Kaat ontwierp de zitbank “Möbl”, en dat is dan weer een favoriete praatplek.

Ook andere ideeën van studenten gaan allesbehalve verloren. Professor Nathan Van Den Bossche, die het project begeleidde: “Binnenkort renoveren ze de buitenruimtes van de hele scholencampus. Iedereen was zo enthousiast over de ontwerpen van onze studenten, dat ze heel wat van hun ideeën willen meenemen.”

Een buitenruimte voor leerlingen met ASS

“Het was al meteen tijdens de start van het academiejaar dat we de opdracht kregen om een buitenruimte te ontwerpen voor Kwadrant, een school voor leerlingen met ASS”, vertelt Kaat, die toen in haar laatste jaar zat.

Zeven teams van studenten gingen toen onmiddellijk aan de slag. Kaat: “Vooraleer we echt begonnen te ontwerpen, zijn we een kijkje gaan nemen op de school zelf. Daar staken we al heel wat van op.”

Psychologische begeleiding

“Dat bezoek was heel belangrijk voor de studenten: zo zagen ze met hun eigen ogen hoe ze de buitenruimtes konden aanpassen aan de specifieke behoeftes van de leerlingen”, licht Nathan Van den Bossche toe. “Veel mensen denken bijvoorbeeld dat ze tijdens de pauzes nood hebben aan ontprikkelen. Dat klopt niet voor iedereen: sommigen hebben net veel prikkels nodig. Dat kan je bijvoorbeeld oplossen met uitdagende patronen.”

Tweewekelijks kregen de studenten feedback van een heel team, waaronder de zorgcoördinatoren van Kwadrant, orthopedagogen en een psycholoog die gespecialiseerd is in autisme: professor dr. Herbert Roeyers. Hij legde de leerlingen uit hoe iemand met ASS de wereld percipieert, en waar die persoon nood aan heeft.

Van concept naar ontwerp

“Dat was heel leerrijk”, aldus Kaat. “Het bracht ons inzichten over hoe we ons ontwerp konden aanpakken. Wij kozen voor een zitbank met ronde vormen. Hoeken hebben een hardere overgang en zijn daardoor zelfs bijna aanstootgevend. Vanop een plek op de zitbank kan je de omgeving in de gaten houden, maar word je zelf niet gezien. Dat zorgt voor bescherming tegen te veel prikkels, maar geeft tegelijkertijd voldoende uitdaging.”

Daarnaast is er natuurlijk ook de technische kant. Nathan Van den Bossche: “Als architect maak je keuzes die je moet kunnen verdedigen. Je komt met heel wat actoren in contact. Dat leren onze studenten: we halen ze uit hun comfortzone en leren ze vanuit een concept te vertrekken en niet vanuit een bepaalde vormgeving. Als je een mooi vormpje ontwerpt, maar dat is niet realistisch, dan stopt het verhaal. Daarom werkten de teams heel nauw samen met betonfabrikant Decomo. We lieten ze zelf onderhandelen, zo leren ze hun keuzes verdedigen.”

Voet bij stuk

Het team van Kaat, bijvoorbeeld, hield voet bij stuk over de ronde vormen van hun ontwerp. “Voor een fabrikant is het veel makkelijker om met hoeken te werken. Op dat moment moet je je doel voor ogen blijven houden.” De studenten kregen niet alleen praktische begeleiding, maar gingen ook meekijken in de fabriek zelf.

Kaat: “Zo zagen we hoe de bekisting wordt gemaakt - het omhulsel waar beton in gegoten wordt, wat er precies gebeurt met de granulaten en hoe granulaten en kleurpigmenten worden toegevoegd. Als ontwerper is dat interessant: zo leer je de technische mogelijkheden en beperkingen beter te begrijpen.”

Studenten ontwerpen speciaal meubilair voor kinderen met autismespectrumstoornis

Kaat Janssen studeerde vorig jaar af als burgerlijk ingenieur-architect. Dit academiejaar startte ze een doctoraat op de vakgroep Architectuur en Stedenbouw. Als ze in haar vrije tijd niet aan het boksen, gitaar aan het spelen of poëzie aan het lezen is, is ze ongetwijfeld op reis.

Prof. dr. ir. arch. Nathan Van Den Bossche is hoofddocent bouwtechniek (faculteit Ingenieurswetenschappen en Architectuur). Hij doet experimenteel en numeriek onderzoek naar innovatieve gevelsystemen, renovatiestrategieën en erfgoed, en is als bouwtechnisch expert betrokken bij projecten van onder meer Zaha Hadid Architects, Renzo Piano, Ian Simpson, Jaspers-Eyers en Stephane Beel. Momenteel is hij verbonden aan de Politecnico di Milano om advies te geven rond de impact van klimaatverandering op de conservatie van de Duomo, het potentieel van schimmel als isolatiemateriaal te onderzoeken, en ongepaste hoeveelheden koffie en pasta te consumeren.

Lees ook

Hoe een leerstoel scholieren helpt bij het kiezen van de juiste studierichting

In het secundair onderwijs veranderen elk jaar 18.000 leerlingen van studierichting na een verkeerde keuze. Wat als we kinderen en jongeren kunnen helpen een betere studiekeuze te maken?

Leerstoel
view

Gentse tool kan 100 miljoen kinderen wereldwijd helpen om te leren coderen

Elk kind aan het coderen krijgen, dat is de gedeelde missie van enkele UGent-onderzoekers en het leerplatform FTRPRF. Samen ontwikkelden ze met de steun van VLAIO een digitale co-teacher voor de populaire programmeertaal Scratch.

Groepsfoto van de 4 ontwikkelaars van Coach Codi
view

De educatieve master: perfect voor wie voor de klas wil staan (ook als je al een bachelor volgt)

Als je een job in het onderwijs overweegt, dan is een educatieve master sowieso iets voor jou. Je hoeft geen ‘extra’ opleiding te volgen om leerkracht te worden, het gebeurt allemaal tijdens je masteropleiding. Ook wanneer je droomt van een ander soort job waarin je vormingen of trainingen geeft, kom je er aan je trekken.

Educatieve master
view

Hoe vrijetijdsproject Dodona uitgroeide tot hét platform om te leren programmeren

Wat computerlessen zijn geweest voor de huidige dertigers en twintigers, is programmeren voor de jongere generaties. Het wordt even standaard in hun curriculum als taal en wiskunde. Alleen is de weg ernaartoe nog wat hobbelig. Dodona, het project van Peter Dawyndt en Bart Mesuere, kan mee het pad effenen.

Dodona
view