Steven Van Gucht schrijft een brief, gericht aan zijn 18-jarige zelf. Welke raad heeft hij voor de jongvolwassen Steven die twijfelt tussen geneeskunde en diergeneeskunde?
Beste Steven,
Hoe gaat het? Ik ben jij, maar dan zo’n 25 jaar ouder. Met andere woorden: jij met meer levenservaring. Meer zelfkennis ook. Vanuit die bevoorrechte positie kan ik je alleen maar zeggen: bekijk je studiekeuze alsjeblieft wat rationeler dan je nu doet. Ik weet het, het is kantje boord: geneeskunde of diergeneeskunde. Maar het argument dat bloed trekken bij een mens akeliger is dan bij een dier, slaat nergens op.
Toegegeven, achteraf gezien ben ik wel heel blij dat door dat nogal domme argument diergeneeskunde als finale keuze uit de bus is gekomen. Het is een heel diverse opleiding die je een zeer brede kijk geeft op biologie en zelfs op geneeskunde. Dat zal je wel merken. Ik zou dus zeggen: ga er gewoon voor. Je hebt genoeg talent en kennis om het te halen. Twijfel niet aan jezelf. Profiteer van de jaren die eraan komen, het is een unieke tijd. Een huizenhoog maar waar cliché. En maak je geen zorgen. Die andere liefde, geneeskunde, komt vanzelf wel weer op je pad.
In je derde jaar zal je les krijgen van professor Hans Nauwynck. Hij zal de gevleugelde woorden uitspreken: “Virology is a ticking time bomb.” Die uitspraak triggert je interesse, vanaf dan zijn we gebeten door virussen. Met wat ik nu weet, raad ik je wel aan om je voldoende te verdiepen in coronavirussen bij mensen. Je zal merken dat ze een beetje stiefmoederlijk behandeld worden, niemand is geïnteresseerd in ‘maar’ een verkoudheid. Geloof me dat we veel kunnen leren van die banale verkoudheden.
Zet niet al te veel druk op jezelf. Je hoeft het niet te intens te doen, dat studeren. Zoek een hobby, ga sporten of zo. Het is natuurlijk ook de aard van het beestje. Als je je voor iets engageert, dan doe je dat met heel veel passie. Je naasten ondervinden daar de nadelen van. Veranderen zal je niet doen. Iets half doen, dat kunnen we nog altijd niet. Maar het helpt dat je het op tijd beseft. Dat je af en toe eens gedwongen moet compenseren. En je werk of opleiding laat voor wat het is om meer aandacht te besteden aan anderen.
Leer mediteren. Ga eens op retraite in een klooster. Zo krijg je meer inzicht in hoe je denkt. Kijk naar je eigen geest als een wetenschapper en besef dat er bepaalde patronen zijn in je hoofd. Valkuilen. Zaken die je triggeren, waardoor je overreageert. Besef dat, aanvaard dat, neem er afstand van en laat dat varen. Dat zou mij een aantal conflicten bespaard hebben. Al vermoed ik dat je hier waarschijnlijk niet naar zult luisteren.
Steven, ik zou je nog heel veel advies kunnen geven. Ga op reis, ontdek de wereld. Dat hoeft niet veel te kosten. Man, je hebt niet veel geld, maar doe op wat je hebt. Dat komt later wel in orde. Besteed ook wat meer tijd aan je imago. Dat hoeft niet extreem te zijn, maar af en toe eens nieuwe kleren kopen kan geen kwaad. Het geeft toch een zekere uitstraling.
En als ik je nog één gouden raad mag geven: koop wat vaker bloemen voor moeder.
Groeten en succes,
Steven
Lees ook
Catherine De Bolle schrijft een brief gericht aan haar 18-jarige zelf
Catherine De Bolle schrijft een brief aan haar 18-jarige zelf. Welke raad heeft ze voor zichzelf, op een moment dat ze haar droom van de politieopleiding moet opbergen en met volle overgave voor rechten kiest?
Lees ook
Van de UGent naar Hollywood: deze drie alumni winnen een Academy Award
Op 23 februari liepen drie UGent-alumni over de rode loper in Hollywood om een prestigieuze award in ontvangst te nemen van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences, bekend van de Oscars.
Nina Mouton schrijft een brief gericht aan haar 18-jarige zelf
Nina Mouton schrijft een brief aan haar 18-jarige zelf. Welke raad heeft ze voor de jonge Nina uit Lokeren die haar eerste stappen zet richting professionele leven waarin ze zich zal ontpoppen als auteur, spreker en voorvechter van zelfzorg en mild ouderschap?
UGent'er voor het leven: waarom alumni van levensbelang zijn
Alumni spelen een niet te onderschatten rol in de werking van een universiteit. “De contacten zijn van groot belang, zowel op vlak van onderzoek, onderwijs, reputatie, talentmanagement,...”, vindt emeritus professor Kristiaan Versluys.
Zij keren terug naar de universiteit
Of je nu aan het begin of aan het einde van je loopbaan staat: bijleren kan altijd. Om op zoek te gaan naar ontbrekende puzzelstukken in je professionele kennis, of om dromen waar te maken na je pensioen. Inge en Charlotte vertellen het elk vanuit hun eigen perspectief.
