De Gentse hellingen: een haat-liefdeverhouding

Hellingen
26 oktober 2022 |

Iedereen die in Gent studeert, weet het: de universiteitsstad is allesbehalve vlak. Of het nu de eindeloze Sint-Kwintensberg of de berg aan de Vooruit is: je hebt er ongetwijfeld al op gevloekt, terwijl je kuiten in brand staan. En zelfs jaren na de laatste pedaalslag blijven bepaalde herinneringen aan de hellingen kleven.

Arno Fonteyn viel letterlijk voor zijn lief

📍 Walpoortstraat

“Ik had Joris al een paar keer gezien, maar die avond spraken we voor het eerst echt met elkaar. We waren op een feestje in de Overpoort, een shotjesavond in PokĂ©monthema. Nadat we elk een paar shotjes hadden ‘gevangen’, beslisten we om samen naar mijn kot te gaan. Ik was met de fiets, hij te voet. Het leek me een goed idee om te fietsen terwijl hij achterop zat. Ter hoogte van cafĂ© Marimain, net voorbij de Vooruit, verloor ik de controle over de fiets. Iedereen op het terras kon toekijken hoe Joris en ik met een harde klap op de grond vielen. Mijn bril belandde twee meter verder, zijn duim was gekneusd, mijn elleboog geschaafd.

Met lichte verwondingen stapten we naar mijn kot. Het avontuur heeft het ijs meteen gebroken en ons samengebracht. We zijn nog steeds een koppel, bijna zeven jaar. Af en toe passeer ik die plek nog met dezelfde fiets als toen, maar nooit meer met iemand achterop (lacht).”

 

Charlotte Van Tuyckom deed iedereen schrikken (inclusief zichzelf)

📍 SINT-PIETERSNIEUWSTRAAT

“Toen ik ging studeren in Gent, heb ik een oude fiets gedoopt tot kotfiets. Omdat ik ergens had gelezen dat voorwerpen minder snel gestolen worden als je ze personaliseert, ging ik aan de slag met mijn fiets. Ik heb ‘m felblauw gespoten en er in het wit ‘Sjors’, zijn naam, op geschilderd.

Met die fiets beklom ik in een van de eerste weken van het academiejaar de helling aan de Vooruit. Het was 2001, enkele weken na de aanslagen op de WTC-torens in New York. Tijdens die beklimming klonk er plots een enorme knal. Het was zo luid dat mensen in paniek schoten en op hun buik gingen liggen uit schrik voor een aanslag. Ikzelf schrok ook, mijn hart ging als een gek tekeer. Wat bleek? Mijn achterband was ontploft. Met het schaamrood op de kaken riep ik snel naar de mensen in mijn omgeving dat het ‘maar’ een band was. Ik schaamde me enorm. Nu, meer dan twintig jaar later, kan ik erom lachen. Typisch dat ik zoiets meemaak.”

Hellingen
67-33

 

Maarten De Rouck kneusde gelukkig enkel zijn imago

📍Sint-Kwintensberg
Hellingen

“Het moet een jaar of 22 geleden zijn, maar ik herinner me de afdaling van de Sint-Kwintensberg nog heel goed. Na een les in de Ledeganck nam ik de fiets richting het centrum van de stad. Zoals bij de meeste studenten ging het om zo’n echte, oude studentenfiets. Met wat gebreken dus. Een paar dagen eerder was de kabel van de achterrem geknapt, helemaal kapot door slijtage. Tijdens de afdaling voelde ik plots een knak. Mijn voorrem had het ook begeven.

Ik naderde de Verlorenkost razendsnel en veel tijd om na te denken was er niet. Remmen met mijn voeten was geen optie, daarvoor ging ik te snel. Er zat maar Ă©Ă©n ding op: me laten vallen. Ter hoogte van de Nederkouter heb ik mezelf op de borduur gesmeten, waarna ik nog even verder bleef rollen. Gelukkig hield ik er enkel een paar blauwe plekken, een schaafwonde en een gekneusd imago aan over. De dag nadien ben ik mijn fiets wijselijk naar de fietshersteldienst van de UGent gaan brengen.”

33-67

 

Pieter Callebaut trapte zijn pedaal scheef om te imponeren

📍Theresianenbrug

“Ik zat op kot in de buurt van het ‘Boerekot’, aan Coupure Links. Ik had afgesproken met vrienden in het centrum van Gent en moest daarvoor de Theresianenbrug over, een klein, steil brugje over het water met een hoog stijgingspercentage. Net voor ik het brugje opga, zie ik mijn ex-vriendin langs de kant van de weg staan. Ik schrok en zwaaide nog net voor ik de klim kon inzetten.

Na twee à drie meter voelde ik al: ik geraak niet boven. Ik geraakte nog amper vooruit en stond quasi stil. Mocht mijn ex-vriendin er niet hebben gestaan, zou ik waarschijnlijk zijn afgestapt. Maar ik wilde me niet laten kennen, dus ik zette mijn beenspieren nog wat extra onder druk en met mijn laatste krachten raakte ik toch boven zonder te moeten afstappen. Enkel mijn pedaal moest eraan geloven: ik had zo hard getrapt dat ik ‘m had krom geduwd. Levensles: oude vriendinnen imponeren met bergop fietsen, brengt je linea recta naar de fietsherstelplaats.”

Hellingen
67-33

Lees ook

Van onderzoek naar impact: hoe technologietransfer aan de UGent werkt

De UGent trekt niet alleen onderzoekers en studenten aan, ook bedrijven nestelen zich graag in de nabijheid van de universiteit. Excellent onderzoek, knowhow en hoogopgeleiden vormen de ideale voedingsbodem voor innovatie.

Campus Ardoyen
view

“Ongehinderd door jargon zotte ideeĂ«n bedenken voor een beter Gent”

“Kennis is Ă©Ă©n ding. Maar we blijven soms te lang in deze fase hangen”, zegt onderzoeker Bas Baccarne (onderzoeksgroep imec-MICT-UGent, in De Krook). Hij verkiest de shortcut van ‘denken’ naar ‘doen’. Het liefst samen met veel stakeholders. En het allerliefst in de stimulerende omgeving van ‘Comon’.

Bas Baccarne
view

Alumnus Wim Oosterlinck en student Florian Vermeersch versus de Gentse hellingen

Het mag dan wel al twintig jaar geleden zijn, hij is ze niet vergeten: UGent-alumnus Wim Oosterlinck reed vroeger dagelijks de hellingen op. Nu doet hij het nog eens opnieuw met wielerprof en UGent-student Florian Vermeersch.

De Gentse hellingen
view

De Gentse hellingen in beeld

Van de Sint-Kwintensberg over de Sint-Pietersnieuwstraat tot de Plateau: we nemen je mee over enkele van de bekendste (en lastigste) hellingen rond de UGent.

Plateaustraat
view