Serhat Yildirim rondde vorig jaar zijn studies geneeskunde af aan de UGent. Daarna trok hij naar de VS, om er te studeren aan Harvard. Hij volgt er een tweejarige master Global Health Delivery. Hoe kijkt hij naar de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen?
“Om te beginnen is het belangrijk om te zeggen dat ik vanuit een geprivilegieerde situatie kan praten. Ik studeer in Boston, aan Harvard. Een zeer progressieve, ruimdenkende omgeving en niet representatief voor de rest van de VS. In de tijd dat ik hier ben, heb ik veel andere regio’s bezocht. Het beeld dat wij in België over Amerika hebben, is niet juist. Ook ik had dat volledig verkeerd ingeschat. Het grote en rijke Amerika… Dat klopt niet. Of toch niet voor veel Amerikanen. Amper 25% van de Amerikanen houdt op het einde van de maand 500 dollar over. 75% met andere woorden niet. Trump heeft die groep perfect weten te bereiken door het te hebben over de economie, werk, hogere inkomens... De onderwerpen waar de gewone Amerikaan van wakker ligt.”
En niet van gezondheidszorg, toch ook een belangrijk domein voor de man in de straat?
“Gezondheidszorg is hier helemaal anders georganiseerd. De eerste vraag die je hier krijgt als je naar een ziekenhuis moet, is of je wel verzekerd bent. Dat is insane. Wij Europeanen kunnen ons niet voorstellen dat het recht op gezondheidszorg beperkt is. Maar in de VS is dat deel van de cultuur. De overheid moet zich niet te veel moeien, ook niet in gezondheidszorg. Dat is de overtuiging hier.”
Met de verkiezing van Trump staat verdere privatisering van de gezondheidszorg op til. Hoe kijk je daarnaar, met jouw opleiding als achtergrond?
“Het is te betreuren en zelfs heel dom dat de gemiddelde Amerikaan daardoor geen toegang heeft tot volwaardige gezondheidszorg. Maar de Amerikanen weten heus wel waar Trump voor staat en dat hij verder wil privatiseren. Daar zien ze geen probleem in.
Trump heeft veel macht nu, hij komt sterker uit deze verkiezing dan uit de vorige. Hij zal zich dus niet inhouden. De gewone Amerikaan zal daar, ook op het vlak van gezondheidszorg, de dupe van worden, vrees ik.”
Verandert je ervaring daar jouw kijk op gezondheidszorg?
“Als ik vertel aan Amerikanen hoe het bij ons georganiseerd is, dan krijg ik te horen dat wij communisten zijn. Door hier te zijn, besef ik meer dan ooit hoe sterk ons systeem is en hoe belangrijk het is om dat te onderhouden. In plaats van te klagen als we eens een kwartier in de wachtkamer moeten zitten, mogen we dat echt niet als een evidentie zien.”
Je studeert in de VS. Hoe komt de overwinning van Trump binnen bij de studenten?
“Er heerst wel schrik. Veel studenten zijn of kennen iemand met een migratieachtergrond. Al van bij het begin van de campagne is de taal tegen die bevolkingsgroepen ruw en brutaal. Dan komt deze verkiezingsuitslag aan. En onder studenten leven thema’s als vrouwen- en lgbtqia+-rechten, abortus, het klimaat… ook meer. Veel studenten reageren emotioneel, zitten te huilen… Maar zoals ik al zei: dit is een cocon en niet representatief voor een groot land als de VS. Ik hoor van vrienden hier dat de gewone Amerikaan, die op het einde van de maand geen eten kan kopen, helaas niet wakker ligt van hoe Trump over vrouwen spreekt.”
In welk Amerika ben je wakker geworden?
“Ik haal het cliché boven van een verdeeld Amerika. Sommigen zijn gelukkig en hoopvol voor de toekomst. Anderen hebben het gevoel dat ze terug in de tijd gaan, zij hebben schrik voor de toekomst. De realiteiten van die verschillende groepen staan zover uiteen, ze begrijpen elkaar oprecht niet. Wat ik zelf het moeilijkste vind, is de normalisering van hoe er over mensen gesproken wordt. Het dehumaniseren van bepaalde groepen… dat is zorgwekkend.”
Lees ook
Chelly’s strijd tegen leukemie: “We hebben je nodig – registreer je als stamceldonor”
Toen Chelly Kerkhof in december 2023 de diagnose acute myeloïde leukemie kreeg, stond haar wereld stil. Op 26-jarige leeftijd, in het laatste jaar van haar masterstudie Communicatiewetenschappen aan de UGent, werd ze plotseling geconfronteerd met een keiharde realiteit: haar leven was afhankelijk van een stamceldonor.
Industrieel Ontwerpen: één richting, meerdere wegen
Vier alumni blikken terug op hun opleiding en de richting die ze uiteindelijk uitgingen. Wat begon op dezelfde weg leidde naar andere oorden. Pauline, Rob en Alyssa studeerden alledrie industrieel ingenieur: industrieel ontwerpen.
UGent-alumnus van het jaar: wie waren de eerdere laureaten?
De verkiezing van UGent- alumnus van het jaar is een nog jonge traditie aan de UGent, maar wel een blijver. Want de UGent zou geen UGent zijn zonder onze alumni. Daarom huldigen we jaarlijks een oud-student die een bijzondere prestatie heeft neergezet. Welke alumni kregen de titel al?
Alumna Margo woont en werkt in de VS: in welk Amerika werd zij wakker?
Margo Vansynghel zwaaide in 2012 aan de UGent af met een master in de kunstwetenschappen. Ondertussen werkt ze als ‘Arts Economy reporter’ voor The Seattle Times. Hoe kijkt zij naar de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen?
