Het bijzondere en bevreemdende jaar 2020 nadert zijn einde. Tijd voor een stand van zaken. Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.
Liessa Engels is twee jaar studieadviseur bij de UGent. Ze staat klaar voor studenten en studiekiezers. Gelukkig vinden zij de weg naar de online alternatieven die Liessa en haar collega’s dit jaar opgezet hebben.
Wat betekende 2020 voor jou?
“Het is een crazy jaar geweest, hè. Een ultieme test van collectieve veerkracht. Net als veel anderen moest ik zoeken hoe om te gaan met de inperkingen van onze vrijheid. Wat ik wel heel fijn vond was de geforceerde vertraging van het dagelijks leven. De wekker die niet zo vroeg afgaat, de vele momenten samen met mijn dochter, ook al was dat niet altijd eenvoudig. Het gaf me opnieuw een besef van de essentie, van het belang van samenzijn.”
Wie is jouw strafste UGent’er?
“Voor mij zijn dat de studenten. We vragen veel van hen: de hele dag achter de computer les volgen zonder dat ze erna iets kunnen gaan drinken met vrienden. Dat is niet te onderschatten. Terwijl je studententijd net een periode is van heel veel vrijheid. Nu moeten ze zoveel op pauze zetten en is er van vrijheid en blijheid geen sprake. Ik heb er bewondering voor dat ze blijven gaan. Tegelijk krijgen we heel veel signalen van studenten die zich echt niet meer oké voelen.”
Wat heb je zelf bereikt dit jaar?
“Ik vind het al een prestatie dat ik gewoon overeind ben gebleven (lacht). Ik denk dat het voor iedereen zo bizar en heftig is geweest, dat het niet het jaar van de grootse daden hoeft te zijn. Er waren tijdens die eerste lockdown momenten dat ik op mijn knieën een treinspoor in elkaar zat te steken voor mijn peuter terwijl ik ondertussen een vergadering op Teams probeerde te volgen. Dat doorstaan vond ik al top.”
Het voorbije jaar was ongewoon, maar ook een jaar boordevol warmte. We steunden elkaar en deelden lief en leed. Dit is jouw kans om iedereen te bedanken die voor jou klaar stond. Niet zomaar, maar met jouw beste wensen virtueel geprojecteerd op de Boekentoren.
Op welke prestatie ben je het meest trots?
“Ik ben trots op de switch naar online die we hebben gemaakt. Mijn collega's noemen mij soms lachend 'Anuna' omdat ik stil sta bij de papierberg die we elk jaar produceren en op zoek ga naar volwaardige digitale alternatieven. Ondanks de uitdagingen vind ik het wel een prestatie om te zien wat we ondertussen online op poten hebben gezet. Met succes. Zo organiseerden we online events voor studiekiezers waar meer leerlingen aan deelnamen dan aan een fysiek event.”
Wat neem je mee naar 2021?
“Die vertraging van het dagelijks leven die ons terugbrengt tot de essentie: samen zijn met de mensen die je graag ziet. Vaker telewerken mag van mij ook blijven, maar dan niet zo veel (lacht). Een goede balans tussen gefocust thuiswerk en regelmatig contact met collega’s op de werkvloer. En ik zou graag onze online initiatieven voor een stuk behouden, omdat ze voor sommige studenten de drempel verlagen om met ons te praten.”
Wat hoop je voor 2021?
“Ik hoop dat het gevoel van ongemak dat ik nu ervaar in de nabijheid van andere mensen verdwijnt. Dat heb ik zelfs als ik naar een film kijk waar veel mensen in één ruimte zijn. Het zou betekenen dat we minder fysieke afstand moeten bewaren. Dat we opnieuw buiten zomaar wat kunnen rondzwerven en zien waar we uitkomen. Dat we opnieuw op restaurant kunnen gaan, of een film, een toneelstuk of een concert meepikken ... Het allereerste dat ik zou doen is eens goed gaan eten (lacht). En blijven hangen op café, terwijl de avond overgaat in de nacht zonder dat je rekening moet houden met een avondklok.”
Stel dat je kunt terugkeren naar 1 januari 2020. Wat zou je doen?
“Ik vond 2020 één keer beleven meer dan voldoende dus als het niet hoeft, liever niet (lacht). Als ik toch terug zou keren naar 1 januari 2020, dan zou ik het er nog eens goed ‘van nemen’. Om alles te doen wat nu niet mag. Een fout antwoord, dat besef ik wel, omdat net dat gedrag ons in deze situatie heeft gebracht, maar toch …”
Wat wens je de UGent’ers toe in 2021?
“Dat ze de open blik en creativiteit behouden die we dit jaar nodig hadden om alternatieve oplossingen te zoeken. Meer dan ooit werden we gedwongen om buiten de geijkte paden te stappen en te denken. Ik vind het supertof om te zien welke initiatieven daaruit voort zijn gevloeid. Ook de studenten zetten allerlei initiatieven op om elkaar te ondersteunen. Het is mooi om te zien dat ze er zijn voor elkaar.”
Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.
Lees ook
Van de UGent naar Hollywood: deze drie alumni winnen een Academy Award
Op 23 februari liepen drie UGent-alumni over de rode loper in Hollywood om een prestigieuze award in ontvangst te nemen van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences, bekend van de Oscars.
Nina Mouton schrijft een brief gericht aan haar 18-jarige zelf
Nina Mouton schrijft een brief aan haar 18-jarige zelf. Welke raad heeft ze voor de jonge Nina uit Lokeren die haar eerste stappen zet richting professionele leven waarin ze zich zal ontpoppen als auteur, spreker en voorvechter van zelfzorg en mild ouderschap?
UGent'er voor het leven: waarom alumni van levensbelang zijn
Alumni spelen een niet te onderschatten rol in de werking van een universiteit. “De contacten zijn van groot belang, zowel op vlak van onderzoek, onderwijs, reputatie, talentmanagement,...”, vindt emeritus professor Kristiaan Versluys.
Zij keren terug naar de universiteit
Of je nu aan het begin of aan het einde van je loopbaan staat: bijleren kan altijd. Om op zoek te gaan naar ontbrekende puzzelstukken in je professionele kennis, of om dromen waar te maken na je pensioen. Inge en Charlotte vertellen het elk vanuit hun eigen perspectief.
