20 van 2020: Christel heeft spijt dat ze haar bureau niet opruimde net voor corona

Christel Moons
18 december 2020 |

Het bijzondere en bevreemdende jaar 2020 nadert zijn einde. Tijd voor een stand van zaken. Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.

Christel Moons is professor toegepaste ethologie en dierenwelzijn. Tijdens de eerste lockdown had ze niet echt de tijd voor een nieuwe hobby, maar tussendoor leerde ze wel hoe je tegelplinten moet zetten. “Dat is niet simpel hoor. Ik ben best wel fier dat ik het nu kan. (lacht)”

Hoe was 2020 voor jou?

“Sinds maart voelt het alsof ik constant afwisselend op het gaspedaal en de rem moet staan, zowel professioneel als persoonlijk. Je wil vooruit, maar je moet constant schakelen. Het ene moment ben je les aan het geven in een vol auditorium, het andere zitten studenten thuis en sta ik in een spooklokaal. Gelukkig was niet alles negatief, ik denk dat het ook heel leerrijk was. We hebben een digitale leercurve gekend zoals nooit tevoren. Ook in mijn persoonlijk leven moest ik voortdurend schakelen. Ik had verschillende weekendjes gepland dit jaar met de motorclub, die werden constant omgeboekt. Het zal hopelijk voor volgend jaar zijn.”

Wat heb je dit jaar bereikt?

“Ik denk dat we met ons team veel bereikt hebben, maar niet zo veel als we gehoopt hadden. Een van mijn doctoraatsstudenten zat in de laatste fase van haar onderzoek naar de detectie van epilepsieaanvallen bij mensen door honden. Voor dat onderzoek werkte ze aan het UZ Gent, maar dat ging helaas op slot. Gelukkig zijn we met een nieuw idee gekomen en is ze toch kunnen starten met een nieuw onderwerp: hoe gaan mensen om met de coronamaatregelen én hoe helpen huisdieren daarbij.”

ZET JOUW BESTE WENSEN OP DE BOEKENTOREN

Het voorbije jaar was ongewoon, maar ook een jaar boordevol warmte. We steunden elkaar en deelden lief en leed. Dit is jouw kans om iedereen te bedanken die voor jou klaar stond. Niet zomaar, maar met jouw beste wensen virtueel geprojecteerd op de Boekentoren.

Wie is voor jou de strafste UGent’er?

“Dat is niet één persoon. Voor mij is de DIDI-werkgroep het team van het jaar. Dat is de digitale werkgroep van de faculteit Diergeneeskunde. Dat team heeft onze onderwijsactiviteiten helpen omvormen en heeft ons actief ondersteund in dat hele proces. Zonder hen was het niet gelukt, ze verdienen een pluim voor hun werk.”

Op welke prestatie ben je het meest trots?

“Ik ben best fier dat ik dit jaar stappen heb gezet om een betere work-lifebalans na te streven. Ik ben nu 43 jaar en zou deze job graag tot aan mijn pensioen doen, maar ik kreeg signalen van mijn lichaam dat een pauze af en toe nodig is. Soms moet je er gewoon even helemaal uit kunnen gaan. Dat heb ik nu wel beseft. De vraag is natuurlijk of ik deze balans zal kunnen aanhouden eens alles terug ‘normaal’ wordt. Ik ga het in elk geval proberen.”

Wat hoop je voor 2021?

“Alle dierenleed de wereld uit, dat is naïef zeker (lacht)? De pandemie even buiten beschouwing gelaten: minder polarisering in de maatschappij. Daar maak ik me oprecht zorgen over. Als het dan toch over de coronacrisis gaat, dan hoop ik dat ons normale leven snel kan herstellen. En dat ik nog eens een stukje van de wereld kan zien volgend jaar, met of zonder motor.”

Stel dat je kan terugreizen naar 1 januari 2020. Wat zou je doen?

“Mijn bureau beter opruimen (lacht). Het ligt vaak vol notities van vergaderingen en wetenschappelijke artikels en tijdschriften. Gewoonlijk doe ik dat begin januari, maar dit jaar besloot ik het uit te stellen. Niet wetende dat we enkele maanden later in lockdown zouden gaan. Nu is het echt een slagveld. Had ik het maar geweten (lacht). Nee, even serieus. Ik zou niet veel veranderen aan wat ik toen deed. Wat gekomen is, zou toch gekomen zijn. Misschien zou ik meer genoten hebben van uitstapjes toen het nog kon. En ik zou naar de kapper gaan. Dat is nu écht al te lang geleden.”

Wat wens je andere UGent’ers toe in 2021?

“Dit jaar kan je niet anders dan anderen een goede gezondheid toewensen. Daarnaast wens ik alle UGent’ers een gezonde dosis veerkracht, want die kunnen we nu allemaal gebruiken. Blijf positief, het komt goed.”

20 VAN 2020: LEES DE ANDERE INTERVIEWS

Het lot koos 20 mensen met een band met de UGent. Zij vertellen wat 2020 voor hen betekende, wat ze meenemen naar volgend jaar en vooral: hun hoop voor 2021.

Lees ook

Van de UGent naar Hollywood: deze drie alumni winnen een Academy Award

Op 23 februari liepen drie UGent-alumni over de rode loper in Hollywood om een prestigieuze award in ontvangst te nemen van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences, bekend van de Oscars.

Goran, Peter en Wouter
view

Nina Mouton schrijft een brief gericht aan haar 18-jarige zelf

Nina Mouton schrijft een brief aan haar 18-jarige zelf. Welke raad heeft ze voor de jonge Nina uit Lokeren die haar eerste stappen zet richting professionele leven waarin ze zich zal ontpoppen als auteur, spreker en voorvechter van zelfzorg en mild ouderschap?

Nina Mouton
view

UGent'er voor het leven: waarom alumni van levensbelang zijn

Alumni spelen een niet te onderschatten rol in de werking van een universiteit. “De contacten zijn van groot belang, zowel op vlak van onderzoek, onderwijs, reputatie, talentmanagement,...”, vindt emeritus professor Kristiaan Versluys.

Alumni UGentt
view

Zij keren terug naar de universiteit

Of je nu aan het begin of aan het einde van je loopbaan staat: bijleren kan altijd. Om op zoek te gaan naar ontbrekende puzzelstukken in je professionele kennis, of om dromen waar te maken na je pensioen. Inge en Charlotte vertellen het elk vanuit hun eigen perspectief.

Charlotte Waegeman
view